|
|
|
Hoofdstuk 1: Het gesprek
|
|
OK
|
13 May 2008, 21:52:54
(Gew: 13 May 2008, 22:38:44)
|
shanice :
|
Toen Alvin's ouders op school kwamen moesten ze nog een kwartiertje wachten. Toen Alvin's juffrouw zijn ouders gedag zei keek ze heel serieus en Alvin dacht dat dit gesprek niet goed zal lopen.
Alvin's juffrouw zei dat dat ze alledrie plaats konden nemen.
Ze namen plaats, Mevr. McLoops vroeg meteen op serieuse, twijfelachtige toon waarom ze op zo'n korte tijd op school moesten komen. Alvin's juffrouw zei dat het niks ernstig was en Mr. McLoops en Mevr. McLoops waren heel erg opgelucht. Maar waren nog steeds een beetje ongerust. Alvin's juffrouw zag dit Daarom vertelde ze maar het nieuws.
Alvin's juffrouw zei het is niks ernstig in tegendeel het is juist heel goed nieuws en ik ben heel blij met Alvin.
Hij is de beste leerling op deze school, en zelfs in deze regio.
Daarom heb ik een gesprek gehad met een aantal universiteiten, het ministerie van onderwijs en heb gesproken met een paar schoolhoofden.
En uit dat gesprek is gekomen dat Alvin een unieke kans kan krijgen die ik persoonlijk meteen zal aannemen, maar dat ben ik.
Wij van de Baltimoreschool, de schoolhoofden, het onderwijs van ministerie en de universiteiten hebben besloten dat Alvin 4 jaar mag overslaan en meteen na de zomervakantie op één van deze universiteiten die hij zelf mag kiezen mag beginnen.
Mr. McLoops en Mevr. McLoops keken naar elkaar, sprongen in elkaars armen en huilde van blijdschap. Alvin kon niks meer zeggen, hij was perplex.
|
|
OK
|
19 May 2008, 14:32:04
(Gew: 19 May 2008, 14:33:01)
|
nanny :
|
Hij was blij dat hij deze school met die pesterige leerlingen kon verlaten. Maar op de universiteit zou hij nog kleiner zijn! Wat eng! Alwin was een beetje benauwd. Maar aan de andere kant: wat een eer om op zo'n jonge leeftijd al naar de universiteit te mogen! Alwin voelde zich heel trots. Maar het bange gevoel bleef...
Alwin's ouders waren heel blij en bedankten de juffrouw wel honderdmaal.
De juffrouw wimpelde hun dank af:
"Welnee, het is niet aan mij te danken. Maar aan uw zoon. Op een dag zal hij een briljante man zijn en iedereen zal hem benijden."
Alwin wist niet wat hij hoorde. Mensen die hem zouden benijden? Hij kon zich dat niet voorstellen.
De juffrouw had een heel pakket inschrijvingspapieren voor Alwin's ouders. Mr. McLoops en Mevr. McLoops namen het pakket aan en blij gingen ze met Alwin weer naar huis.
De volgende dagen veranderde veel in Alwin's leven. De universiteit bleek ver weg te liggen. De familie zou moeten verhuizen. Ook kreeg hij nu prive-les van een door de school betaalde leraar om hem het belangrijkste van de vier jaar dat hij zou overslaan bij te brengen.
|
|
OK
|
1 Jun 2010, 20:31:15
(Gew: 1 Jun 2010, 20:31:20)
|
Roos :
|
Alwin werkte vreselijk hard. Haast nooit kon hij ruste of even spelen. Buiten hoorde hij de jongens van zijn leeftijd voetballen. Wat jammer dat hij niet mee mocht doen! Zou het niet lukken om naar buiten te glippen? Hij kon het altijd proberen, of niet soms!
|
|
OK
|
3 Jun 2010, 19:50:34
|
Nanine Kamp :
|
Zo erg zou het toch niet zijn om nu eventjes er tussen uit te glippen.
Daar was Alvin al opgestaan. Maar toen hoorde hij de jongens ineens heel hard schreeuwen. En hij herinnerde zich hoe ze hem altijd gepest hadden.
Met een zucht ging Alvin weer terug op zijn stoel zitten. Maar toen dacht hij weer aan die universiteit. Aan die grote kans die hij nu kreeg. Hij dacht terug aan die dag bij de juffrouw. Hoe zijn ouders gehuild hadden van geluk. Hij dacht aan al die vreselijke jongens op school die hij nu achter zich kon laten. En hij wist dat hij door moest zetten. Hij zou een groot man worden. En daarvoor moest hij hij nu heel veel opzij zetten.
Maar iets in hem fluisterde dat hij best wel even had kunnen spelen.
|
|
OK
|
24 Jun 2010, 19:38:10
|
Roos :
|
Hij dacht even na. Na deze schoolperiode kwam de universiteit. En daarna? Het zou nog lang duren, maar toch... wat wilde hij eigenlijk worden? Alle jongens van zijn leeftijd hadden hun droomberoep, maar hij dacht daar helemaal niet aan! Het enige waar hij de laatste dagen aan had gedacht was: school, leren en nog eens leren.
|
|
OK
|
24 Jun 2010, 19:41:35
(Gew: 26 Jun 2010, 10:23:36)
|
Roos :
|
Hij liet zijn werk liggen. Wat vond hij leuk om te doen? Welke vakken waren het leukst? Wiskunde, Biologie of Geschiedenis, alles vond hij leuk! Toen wist hij wat hij wilde worden. Professor! Alleen geen normale professor. Nee, hij wilde er een worden die álle vakken had gestudeerd! En dan werd hij hoogleraar op een universiteit, of hij werd een politicus of... de hele wereld lag zo voor hem open! En dat kwam alleen maar omdat hij zo slim was. Hij grijnsde. Hij was trots op zich zelf. Nu snapte hij waarom zijn ouders hadden gehuild. Hun zoon zou een belangrijk iemand worden!
|
|
|
|
Let op: U bent niet ingelogd! Log in
|